Kolejne wspaniałe odkrycia w północno-wschodniej Syrii

Syryjska misja archeologiczna pracująca na terenie Hassake w północno-wschodniej Syrii odkryła wczesnochrześcijański kościół oraz cmentarzysko donosi SANA. Szefem bliskowschodniej ekspedycji archeologicznej jest Abdul-Masih Baghdo. Odkryty kościół jest pierwszym znaleziskiem architektonicznym podczas czwartego już sezonu wykopalisk na tym stanowisku. Kościół ma 22,50 metra długości i 14,50 metra szerokości. Jest on położony bezpośrednio na południe od odkrytej w drugim sezonie badań katedry.

Kościół wzniesiono z bazaltu a jego ściany pokryto warstwą gipsu. Tak przygotowane ściany malowano. Niestety stworzone tutaj freski zostały odnalezione w bardzo słabym stanie i ich pozostałości są teraz poddawane konserwacji. Kościół można podzielić na dwie osobne części. Wejście do świętego przybytku (a zarazem części pierwszej) prowadziło od południa poprzez trzy wąskie otwory, każde o szerokości 1 m. Pierwsza część ma 8,6 metra długości i niecałe 13 m szerokości  i jest oddzielona od westybulu dwiema bazaltowymi kolumnami o średnicy 1,1 metra.

Pod północną ścianą budowli odnaleziono tron. Został on wykonany z połączenia bazaltowych bloków, cegły i gipsu. Według kierownika prac syryjskiej misji mogło to być miejsce/tron na świętą figurę. Przy południowej oraz zachodniej ścianie kościoła odkryto mniejsze kamienne siedziska, które prawdopodobnie były przygotowane  dla duchownych. Jedno z nich wyróżniało się wielkością i mogło należeć do duchownego wyższego rangą.

Druga część kościoła rozciąga się we wschodniej części opisywanej  budowli. Według Abdula Masiha Baghdo jest to tzw. „święte świętych” (sanctum sanctorum) czyli najświętsze miejsce chrześcijańskiej świątyni. Ma ono wymiary 5,10 na 2,10 metra. Wejście do tej osobnej części kościoła jest oflankowane dwiema kamiennymi półkolumnami.

Kolejne odkrycie miało miejsce po drugiej, północnej stronie katedry. Odnaleziono w tym miejscu cmentarzysko wczesnochrześcijańskie o powierzchni ponad 140 m2 (18 x 8 metrów). Jak dotąd na terenie cmentarza odsłonięto (ale jeszcze nie otwarto!) 18 grobów oraz pozostałości 3 kaplic z fasadami dekorowanymi kamiennymi półkolumnami. Według odkrywcy nekropola jest powiązana z odkopaną 3 lata wcześniej niedaleko położoną katedrą.

SANA nie opublikowało żadnego zdjęcia nowej budowli. Dodatkowo dołączam więc do artykułu zdjęcia samej katedry, które zostały wykonane m.in. przez członków SKN „Szarkun” podczas zwiedzania stanowiska Hassake w ramach wykopalisk polsko -syryjskiej misji w Tell Arbid pod kierownictwem prof. Piotra Bielińskiego w roku 2010.

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.

Źródło: Syrian Arab News Agency

Fotografie: Krzysztof Kiersnowski, Dominika Kossowska, Jacek Hamburg, Katarzyna Pawłowska, Ewa Czyńska.

 

Zakończyły się kolejne prace konserwatorskie w Kelenderis

Archeolodzy badający starożytne greckie miasto Kelenderis w tureckiej prowincji Mersin na południu kraju, odrestaurowali siedem podziemnych grobowców w ramach, trwającego już 23 lata, projektu badań i konserwacji zabytków tego śródziemnomorskiego miasta.

Levent Zoroğlu, wykładowca na wydziale archeologii Selçuk University i główny archeolog odkrywający tajemnice Kelenderis, powiedział agencji prasowej Anatolia:  „Groby w Kelenderis, które odkryliśmy, odrestaurowaliśmy i będziemy sukcesywnie konserwować, są typową odmianą grobowców znajdowanych w całej okolicy i regionie. Wszystkie charakteryzują się schodkowym wejściem do podziemnej komory grobowej gdzie składano szczątki zmarłych wraz z darami”.

Zoroğlu opisując prasie znaleziska z grobów wskazał na jeden z nich, gdzie odkopano szczątki dwóch dorosłych osób oraz jednego dziecka. „W tym miejscu, przy szkieletach, odkryto dwie małe szklane butelki, połamaną koronę z brązu, na której widniały jeszcze ślady farby oraz ogromne ilości paciorków zrobionych z różnego rodzaju materiałów. Dzięki ceramice odnalezionej w komorach grobowych cały kompleks jest wydatowany na okres wczesnohellenistyczny” dodaje archeolog.

Odnowione groby, które zostały odkryte w pobliżu bazyliki, są największym przedsięwzięciem w Kelenderis od czasu kiedy, w 2007 roku, odsłonięto odrestaurowaną mozaikę w bazylice.  Zoroğlu dodaje, że ze względu na kilka pęknięć, mozaika będzie musiała być w niedługim czasie ponownie poddana kolejnym pracom remontowym i konserwacyjnym.

Miasto Kelenderis  jest lepiej znane jako antyczny śródziemnomorski port Gilindire, którego nazwa wywodzi się właśnie od Kelenderis. Apollodoros przekazuje nam informacje, iż ta nadbrzeżna osada została założona przez Sandokosa z Syrii, ojca słynnego Kinyrasa. W VIII w. p.n.e. Kelenderis zostało skolonizowane przez Greków z wyspy Samos.

Największy rozkwit tego portowego miasta miał miejsce pomiędzy V a IV w. p.n.e. kiedy to uniknęło najazdów perskich i ich dominacji w regionie. Stopniowo rosło ono w siłę  jako port na morskim szlaku handlowym w okresie Cesarstwa Rzymskiego. Później stało się jednym z ważniejszych portów  i „bramą” do handlowania z Cyprem i Afryką północną w czasach bizantyjskich. W okresie dominacji ottomańskiej miasteczko również dobrze prosperowało i żyło głównie z regionalnego handlu morskiego,  aż do XIX wieku kiedy to straciło swój status przez położone nieopodal, rozwijające się Mersin.

Na podstawie: Todayszaman.com