RSS

Archiwa tagu: okres bizantyjski

Niezwykłe odkrycia ostatnich lat na Malcie!


W dniu dzisiejszym Archeologia Wschodu pragnie przedstawić artykuł Katarzyny Pawłowskiej, studentki V roku archeologii w Instytucie Archeologii UW. 

Niezwykłe odkrycia ostatnich lat na Malcie!

Malta. Na tej małej wyspie na Morzu Śródziemnym w ostatnich latach odnaleziono wiele ciekawych i przyciągających uwagę znalezisk.

Początki cywilizacji  tego wyspiarskiego kraju sięgają V tysiąclecia p.n.e. Wyspa przez wszystkie stulecia przechodziła z „rąk do rąk” – osadnicy pochodzący z Sycylii, Fenicjanie, Kartagińczycy, Rzymianie, Arabowie, a w późniejszych latach Brytyjczycy. Ze względu na swoje wyjątkowe położenie dzisiejsi archeolodzy mogą dokonywać zaskakujących odkryć.

W ostatnich latach w pozostałościach megalitycznej świątyni (miejscu kultu) znalezionej w miejscowości Tas- Silg (południowo – wschodnia część wyspy) dokonano zdumiewającego odkrycia.

Sama świątynia użytkowana była od czasów neolitu do IV w. n.e. – w okresie fenicko-punickim świątynia poświęcona była bogini Asztarte, w okresie rzymskim bóstwu Juno, aż stała się świątynią bizantyjską. Włoscy archeolodzy z Uniwersytetu  La Sapienza odkryli kamień – agat, na którym znajdował się napis zapisany pismem klinowym datowany na około XIII w. p.n.e. Według odkrywców kamień (w kształcie półksiężyca) lub zabytek, którego był częścią, poświęcony był bogowi księżyca Sinowi, czczonemu w Nippur w starożytnej południowej Mezopotamii. Prawdopodobnie był on wotum złożonym wcześniej w świątyni w Nippur. Malta jest więc najdalej wysuniętym na zachód miejscem, gdzie odkryto znalezisko pochodzące z Mezopotamii z inskrypcją zapisaną pismem klinowym.

Jak kamień mógł dostać się na wyspę? Tego nie wiadomo. Odkrywcy, uważają że mógł dostać się na nią po splądrowaniu świątyni w Nippur dzięki kupcom cypryjskim bądź mykeńskim jeszcze w starożytności. Według interpretacji ks. Wernera Mayer’a z Papieskiego Instytutu w Rzymie kamień mógł dostać się na Maltę za pośrednictwem pielgrzymów wracających ze świętego „Miasta Księżyca” – czyli właśnie Nippur.

Zagadką pozostaje fakt, że w Mezopotamii nie odnaleziono innych zabytków wykonanych z agatu. Może to sugerować, że tak rzadki monument musiał być niezwykle cennym materiałem użytym jako wotum i wydaje się być unikatową darowizną dla świątyni.

Pochodzenie samego agatu nie jest znane ale najbliższe miejsca wydobycia tego półszlachetnego minerału  znajdowały się na wschód od Mezopotamii, a najdalej wysuniętym punktem były Indie. Ciekawostką jest fakt, iż w starożytności na południu Sycylii także wydobywano ten minerał. Nawet nazwa kamienia – agat, pochodzi od rzeki znajdującej się na Sycylii – Achates (współcześnie Dirillo). W związku z tym wysunąć można inną hipotezę o obecności tego kamienia na Malcie. Może było to wotum pielgrzyma z terenów Malty lub Sycylii który złożył go w Nippur, a ten w czasach zniszczenia i splądrowania świątyni wrócił  na wyspę.

Kolejnym interesującym znaleziskiem ostatnich lat były niezwykłe grobowce wykute w skale. Odkrycia dokonano w czasie trwania prac podczas budowy szpitala w miejscowości Zejtun w południowej części Malty. Towarzystwo Archeologiczne, którym kieruje prof. Anthony Bonnano odkryło znajdujące się na dużej przestrzeni skupisko grobowców skalnych w pobliżu miejsca (Barrani) gdzie w latach 60-tych ubiegłego wieku już odnaleziono pierwsze takie grobowce. Nowe znalezisko prawdopodobnie pochodzi z czasów punickich, rzymskich oraz czasów wczesnego Chrześcijaństwa (mniej więcej od 500 r. p.n.e. do 500 r. n.e.).  Jak podają nieoficjalne źródła w skupisku grobowców mogło znajdować się ponad 70 pochówków z tego okresu.

Malta jest wyspą, o której niewiele się mówi w kontekście archeologii szeroko pojętego rejonu Morza Śródziemnego, dlatego warto zwrócić na nią uwagę. W niedalekiej przyszłości okaże się co mogą przynieść kolejne sezony wykopaliskowe na maltańskich stanowiskach.

Ilustracje:

panorama-2

Miejsce wykopalisk

google-earth

Położenie nekropoli

7-28ad0bfa44

Grobowce

6-b6bc27deeb

Źródła:

http://www.culturaitalia.it/opencms/en/contenuti/focus/focus_1072.html

http://wirtizzejtun.com/2012/04/20/archaeology-more-tombs-discovered-at-zejtun/

A._Cutajar_N._et_al._2012._The_Zejtun_Villa_and_its …

 
Dodaj komentarz

Opublikował/a w dniu 02/09/2013 w Bliski Wschód, Śródziemnomorze

 

Tagi: , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Proto-bizantyjska budowla z półwyspu Akrotiri (Cypr)


Departament Starożytności na Cyprze odkrył proto-bizantyjską budowlę w piątym już sezonie wykopalisk na stanowisku Katalymmata ton Plakoton znajdującym się na półwyspie Akrotiri na Cyprze. Pracę archeologiczne są wykonywane pod kierunkiem pani doktor Eleni Procopiou.

Wykopaliska rozpoczęły w 2007 roku, odkrywając między innymi westybul prowadzący do samej budowli (martyrionu), która w planie ma kształt litery T i posiada trzy nawy – północną, wschodnią i zachodnią. W przyszłości badania w tym miejscu będą miały na celu odsłonięcie całości martyrionu i terenu wokół niego.

Bardzo piękne mozaiki na podłogach oraz inne odnalezione artefakty pozwalają sądzić, iż w swoich czasach budowla ta była bardzo okazała i musiała robić ogromne wrażenie. Budynek był zapewne zaprojektowany do celów kościelnych i oddawania czci. W nawie północnej odnaleziono najlepiej w budynku zachowaną inskrypcję. Zawiera ona pierwszy wers psalmu 142 pod tytułem: „Modlitwa prześladowanego”.

Z pozostałych znalezisk odkryto między innymi, brązowe wsporniki używane do zabezpieczenia i wzmocnienia konstrukcji, duże ilości brązowych monet, żelazne gwoździe, fragmenty marmurowego stołu ofiarnego, szklane fragmenty okien oraz szklane lampki oliwne.

Datę wzniesienia budowli badacze ustalili na koniec pierwszej dekady panowania bizantyjskiego cesarza Herakliusza (czyli ok. 616-619 r.), natomiast jej opuszczenie i/lub zniszczenie na mniej więcej połowę VII w. n.e.

Krótki okres istnienia budowli i jej zniszczenie bądź porzucenie po ok. 50 latach można porównać z czasem użytkowania martyrionu Justyniana w Abu Mina na terenie Egiptu.

Projekt wykopaliskowy na Cyprze był dodatkowo wspierany przez Mary Chamberlain, technika z Departamentu Starożytności w Nikozji, zespół konserwatorów Departamentu Starożytności z Limassolu i wielu cypryjskich wolontariuszy. Dodatkowo w badaniach uczestniczyli studenci studiów podyplomowych z brytyjskich uniwersytetów oraz studenci biorący udział w programie Leonardo Da Vinci.

Ten pokaz slajdów wymaga włączonego JavaScript.

Na podstawie:

artykuł Stelli Tsolakidou na eu.greekreporter.com ;

Cały psalm z inskrypcji dostępny na  http://www.biblia.info.pl/psalmy.html

 
Dodaj komentarz

Opublikował/a w dniu 29/10/2011 w Bliski Wschód, Cypr

 

Tagi: , , , , , ,